معنی سمت چپ

یسار

میسره

تیاسر

Left-Hand, Left

هوی خی

مقابل راست، طرف چپ، سوی چپ

سمت

چپ چپ. [چ َ چ َ] (اِخ) دهی است جزء دهستان زنجانرود بخش حومه ٔشهرستان زنجان که در 66هزارگزی شمال باختری زنجان و60هزارگزی راه تبریز به زنجان واقع شده. کوهستانی وسردسیر است و193 تن سکنه دارد. آبش از قنات، محصولش غلات و برنج، شغل اهالی زراعت و بافتن گلیم و جاجیم و راهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

سمت. [س ِ م َ] (ع اِ) سمه. قرابت و خویشی. (ناظم الاطباء). || رتبه. مقام: و دانستیم رأی هند که این جمع بنام او کرده اند سمت پادشاهی است. (کلیله و دمنه).
دزد بیان من است هر که در این عهد
بر سمت شاعریش نام برآمد.
خاقانی.
از سمت کتابت به رتبت وزارت رسید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی).
|| راه و روش. (ناظم الاطباء): اگر شما بر سمت تدبیر من نروید سخن مرا نامؤثر شناسید، بشما همان رسد که ببوزینگان رسید. (سندبادنامه ص 80). و از سمت راستی بیفتند. (سندبادنامه ص 5). || داغ. نشان. (غیاث) (آنندراج): شمس المعالی قابوس بسمت عدل و رأفت و انصاف و معدلت آراسته بود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی). خود را بسمت قصور و تقصیر منسوب و موسوم نگردانم. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی). رجوع به سمه شود.

سمت. [س َ م َ] (اِ) سَمَد. نامی که در طوالش و اطراف رشت به اوجا دهند. رجوع به اوجا شود. (یادداشت بخط مؤلف).

سمت. [س َ] (ع اِ) طرف. سوی. (ناظم الاطباء): نه راه سوی مقصدی بیرون توانستم برد و نه بر سمت راه حق دلیلی و نشان یافتم. (کلیله و دمنه). || نزد. || جانب و کنار. (ناظم الاطباء). جانب. (غیاث) (آنندراج). || ناحیه. ولایت. کشور. محله. وطن. || راه. طریق. (از ناظم الاطباء). راه و روش نیکو. (منتهی الارب). راه راست و روش نیکو. (غیاث) (از آنندراج). || (اصطلاح نجوم) زاویه ای که حاصل میشود از تلاقی دایره ٔ نصف النهاربا سطح عمودی کوکبی. (ناظم الاطباء) (از تعریفات).
- سمت الرأس، جانب سر و اکثر از این لفظ میان فلک، یعنی وسطالسماء مراد باشد. چه انسان را کاچک سرخود محاذی وسط آن معلوم میشود. (آنندراج). نقطه ٔ عمود از آسمان یعنی آن که بطور دقت در فوق شخص ناظر واقع شده. (ناظم الاطباء) (غیاث): هرگاه که آفتاب بنقطه ٔ حمل آید از سمت الرأس یعنی از راستای سر ساکنان عمارت زمین. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی).
|| صورت. هیئت. (غیاث) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || قصد و آهنگ. (آنندراج) (غیاث) (از ناظم الاطباء). || سکینه و وقار. || حسن سیرت و طریقت. || مذهب. (از ناظم الاطباء). || (مص) براستی میانه راه رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج). بر سیرت نیکو رفتن. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی). || قصا کردن. (دهار) (المصادرزوزنی) (تاج المصادر بیهقی). || بحدس و گمان راه یافتن. (منتهی الارب) (آنندراج). رفتن بر گمان. (تاج المصادر بیهقی). || آماده کردن رای و وجه سخن را. (منتهی الارب) (آنندراج).

چپ. [چ َ] (ص، اِ) معروف است که نقیض راست باشد. (برهان). نقیض راست. (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). مقابل راست. برابر راست. یسار که مقابل یمین (راست) باشد. اَیسَر ویُسری که مقابل راست (ایمن و یُمنی) باشد. سمت مقابل راست. طرف چپ. سوی چپ. جانب چپ. طرف دست چپ. میسره، که مقابل میمنه (طرف راست) باشد:
بباغ اندر، آوردگاهی گرفت
چپ و راست هرگونه راهی گرفت.
فردوسی.
نماند ایچ بر نیزه بند و سنان
بچپ بازبردند هر دو عنان.
فردوسی.
چو از قلب شاپور لشکر براند
چپ و راستش ویژگان را بخواند.
فردوسی.
اگرچه زینجا تا جای ما رهی است دراز
ز راست وز چپ ما دشمنان و ما بمیان.
فرخی.
از چپ راه قلعه ٔ مندیش پیدا آمد.
(تاریخ بیهقی).
از بهر گفتگوی ز کار جهان و خلق
گفتند گونه گون و دویدند چپ و راست.
ناصرخسرو
مانده همیشه بگل اندر درخت
باز دوان جانوران چپ و راست.
ناصرخسرو.
بسیار نظر کرد چپ و راست دلم
چپ داد بتان را و دلم خواست ترا.
نظامی عروضی.
چو بهمن به زابلستان خواست شد
چپ آوازه افکندو از راست شد.
سعدی (بوستان).
یکی نیشکر داشت بر طبقری
چپ و راست گردید بر مشتری.
سعدی (بوستان).
خون روان شد همچو سیل از چپ و راست
کوه کوه اندر هوا زین گرد خاست.
مولوی.
از آن مقام که سیل حوادث از چپ و راست
چنان رسد که امان از میان کران گیرد.
حافظ.
- چپ بودن، ناراست بودن. (ناظم الاطباء).
- چپ بودن خواب زن، کنایه است از خلاف شدن آنچه زن در خواب بیند. و در اصطلاح عامه چون خواهند به کسی گویند که آنچه تو می پنداری یا می اندیشی بر خلاف آن واقع خواهد شد، یا آنچه تو آرزو داری عکس آن بوقوع خواهد پیوست، گویند: خواب زن چپ است، یعنی پندار تو مطابق واقع نیست، یا آنچه روی دهد عکس مراد و مقصود تست.
|| بی اصول شدن ساز و گویندگی را نیز گویند. (برهان) (ناظم الاطباء). بیرون شدن خنیاگر از دستگاه و راه موسیقی. || (ص) دغاباز. (آنندراج). مخالف و ناسازگار. (آنندراج). ناموافق و ناهموار. (ناظم الاطباء). ضد. دشمن. بدخواه. شوم:
با ظهوری نگشت راست فلک
داد از دست طالع چپ ما.
ظهوری (از آنندراج).
برای آنکه شود کار دشمن ما راست
چه راست است که در طالع چپ ما نیست.
ظهوری (از آنندراج).
|| کج. معوج. کچ و چوله:
قامتش راست بود سرو سهی بالا چپ
راست را در چمن حسن چه نسبت با چپ
دعوی راستی طبع مکن گو بر ما
آنکه خرچنگ صفت آمده سرتاپا چپ.
شفائی (از آنندراج).
|| آنکه با دست چپ بهتر از دست راست کار کند. کسی که کارهای دست راست را چون خط نوشتن، تیر انداختن، نخ در سوزن کردن، چوگان زدن و غیره با دست چپ انجام دهد. آن کس که بدست چپ بیشتر کار کند و بهتر از عهده ٔ انجام کار برآید. احدل. حدلاء. اعسر. چپه دست. چپ چپکی. چپ دست. چپ بودن. با دست چپ کار کردن. (ناظم الاطباء):
بنات النعش گرد او همی گشت
چو اندر دست مرد چپ فلاخن.
منوچهری.
|| احول. لوچ. کلاژه. دوبین. کج بین. کلیک. چشم گشته.کره چشم. چشم کج. آنکه چشمش پیچیدگی دارد و مردمک چشمش راست نایستد. آنکه چشمش چپ است.
- چپ بودن، احول بودن. (ناظم الاطباء). || (اصطلاح سیاست) تندرو در سیاست. آن کس که با رژیم موجود کشورش یا با سیاست دولتش موافق نیست. مفرط در تجددطلبی. آنکه از وضع موجود ناراضی است و طرفدار تغییر و تحول است. دست چپی. چپی. رجوع به چپی و دست چپی شود.
- از پهلوی چپ آفریده شدن، کنایه از مکر و حیله داشتن و فریبکار بودن:
زن از پهلوی چپ گویند برخاست
نیاید هرگز از چپ راستی راست.
نظامی.
زن از پهلوی چپ شد آفریده
کس از چپ راستی هرگز ندیده.
جامی.
رجوع به پهلو شود.
- از دنده ٔ چپ برخاستن، کنایه از بدخلق بودن و بدخلقی نمودن. بدآوردن. با مشکلات و موانع برخورد کردن. رجوع به دنده شود.
- به چپ چپ، به چپ گرد، اصطلاحی است در تعلیمات سربازی و حرکات ورزش، که فرمانده یا معلم ورزش حرکت یا چرخیدن بسمت چپ را فرمان دهد.
- به کوچه ٔ علی چپ زدن، کنایه از تجاهل ورزیدن. اظهار بی خبری و بی اطلاعی در امری کردن. خود را به ناآشنایی و ناشناسی زدن. رجوع به کوچه شود.
- پهلوی چپ، طرف چپ. یعنی آن طرفی که قلب در آن واقع شده. (ناظم الاطباء).
- چپ از راست شناختن، بسن رشد و تمیز رسیدن. (امثال و حکم دهخدا):
چون چپ خود ز راست بشناسد
وآنچه خواهند خواست بشناسد.
اوحدی (از امثال و حکم).
- چپ از راست ندانستن، طفل نابالغ بودن. عقل و تمیز نداشتن. جاهل و بی سواد بودن: چون عراقی که دست راست خود را از چپ نداند. (تاریخ بیهقی).
بطفلی درم رغبت روزه خاست
ندانستمی چپ کدام است و راست.
سعدی (بوستان).
- چپ چپ نگاه کردن، چپ چپ در کسی نگریستن. کنایه است از بخشم نگریستن یا از روی نفرت و کین در کسی دیدن.
- چشم چپش به کسی افتادن، کنایه از عداوت ورزیدن با کسی. بغض و کینه داشتن با کسی. و رجوع به چشم شود.
- چپ لشکر، اصطلاحی در تعبیه ٔ سپاه، میسره ٔ سپاه که مقابل میمنه (راست) است:
ببین از چپ لشکر و دست راست
که تا از میان بزرگان کجاست.
فردوسی.
چپ لشکرش رابه گرشاسب داد
ابر میمنه سام یل با قباد.
فردوسی.
رجوع به چپ شود.
- راه چپ کردن، کنایه از بی اعتنایی کردن:
راه چپ کرد حریفانه بهار از چمنم
غنچه ماندم من و هنگام شکفتن بگذشت.
طالب آملی (از آنندراج).
رجوع به راه شود.
- لقمه ٔ چپ کردن، کنایه از تند و باعجله غذا خوردن. مقدار زیادی از غذا و طعام را بزودی و باشتاب بلعیدن. رجوع به لقمه شود.
|| دست چپ. دستی که در پهلوی چپ میباشد. (ناظم الاطباء):
چو چپ راست کرد و خم آورد راست
خروش از خم چرخ چاچی بخاست.
فردوسی.
تیرم همه بر نشانه شد راست
هرچند کمان به چپ کشیدم.
خاقانی.
اول کسی که علم بر جامه کرد و انگشتری در دست چپ، جمشید بود، وی را پرسیدند که چرا زینت به چپ دادی و فضیلت راست راست. گفت:آنرا زینت راستی بس است ». (گلستان سعدی).
رجوع به دست چپ شود.

[مقابلِ راست] آنچه در طرف چپ باشد، طرف دست چپ،
ناراست،
واژگون، چپه،
لوچ، احول،
کسی که بیشتر با دست چپ کار می‌کند،
* چپ‌ افتادن: (مصدر لازم) [عامیانه، مجاز] با کسی بد شدن و کینۀ او را به دل گرفتن، دشمن شدن،
* چپ بودن: (مصدر لازم)
ناراست بودن،
احول بودن،
به کار کردن با دست چپ عادت داشتن،
* چپ دادن: (مصدر متعدی) [قدیمی، مجاز]
منحرف ساختن،
فریب دادن، اغوا کردن،
واگذاشتن، ترک کردن،
* چپ رفتن: (مصدر لازم)
به راه چپ رفتن، به سمت چپ رفتن،
[مجاز] خلاف ورزیدن، مخالفت کردن،
[مجاز] حیله به ‌کار بردن،
* چپ زدن: (مصدر لازم) به راه چپ رفتن، به سمت چپ رفتن،
* چپ شدن: (مصدر لازم)
چپه شدن، واژگون شدن،
احول شدن،
[عامیانه، مجاز] = * چپ افتادن
* چپ کردن: (مصدر لازم)
[عامیانه] چپه شدن، واژگون شدن،
(مصدر متعدی) [عامیانه] چپه کردن، واژگون کردن،
[عامیانه] از راه برگشتن و به سوی دیگر رفتن: راه چپ کرد حریفانه بهار از چمنم / غنچه ماندم من و هنگام شکفتن بگذشت (طالب آملی: لغت‌نامه: چپ کردن)،
(مصدر متعدی) [قدیمی] احول کردن،

پهلوی چپ – سمت چپ بدن

چپ چپ نگاه کردن

چپ، آماس، مالامال و سر ریز

505